Indonesia: Java – BOROBUDUR

Where?

When staying in Yogyakarta (Central-Java), Borobudur is located +/- 40km north-west of Yogya. On the way to Borobudur you’ll have a nice view on the Merapi volcano.

What?

Borobudur is a Mahayana Buddhist Temple near Magelang. (Mahayana is a certain part of Buddhism that believes that not only Buddha can reach enlightenment but also regular people can reach it.) Borobudur consists of nine stacked platforms, six square and three in a circle. On top of the platforms there is a central dome. The temple is decorated with +/- 2600 panels with different stories on them. Also more than 500 Buddha statues make sure that the complex is one of the largest, biggest and most beautifull Buddhistic temples around the world. Around the central dome there are about 70 Buddha statues sitting in Lotus position or Padmasana in their little stupa. Locals said to me that if you can touch one of the sitting Buddha’s feet while putting your arm trough the holes in the stupa, you will be verry lucky in the future. I succeeded after only one attempt. I guess lucky is my middle name from now on.

Best time to visit Borobudur is at Sunrise (4-5pm, tours are more expensive but worth it) or before noon. You’ll have the best light to take pictures and have the best view on the green neighbourhood and most of all, it is not so crowdy. When you go around noon, the afternoon or at sunset there are much more tourists and locals. So you can forget taken pictures without people on it. Entrance fee for Borobudur + Prambanan in a one-day ticket = 400.000 IDR (19£ / 27€ / 30$). This fee is exclusive transport from Yogyakarta to the temples and back. Most hostels and hotels in Yogyakarta can hook you up with a tour package (One-day Borobudur + Prambanan) where you can get transport for around 150.000/250.000 IDR a day (depending on season, time of departure, etc.most of the time breakfast included).

6 platforms

Bye bye Bali

m’n voorlopig laatste dag in het drukke Legian/Kuta breng ik samen door met Serf (Nl) en Larissa (Bra). Na het lekkere ontbijt in Kayun hostel trekken Larissa en ik naar Legian Beach. We zoeken ons een zeteltje (25000 Rp) uit op Legian beach en brengen de dag al zonnend, zwemmend en pratend over onze reizen door. Larissa surft er op los (40000Rp per uur voor een board) terwijl ik toekijk en af en toe een plonsje maak in de toch wel warme zee. Serf komt ons tegemoed tegen de middag. We proberen vandaag zo weinig mogelijk uit te geven want we hebben “dure” plannen vanavond. Dus op een fles water en wat koekjes komen we de dag door. 

    Tegen zonsondergang pakken we ons boeltje en lopen wa langs het strand richting Seminyak. We willen daar naar Potatoehead, de meest hippe beach louge bar/restaurant langs deze kant van Bali. Hier komen de rich and famous van Bali, en natuurlijk ook de toeristen en backpackers zoals wij die af en toe niet kunnen weerstaan aan wat decadentie. Om een plaatsje te krijgen in deze beachbar moet je je naam op een wachtlijst zetten. Na een kwartierje hebben we ons tafeltje. Cocktailprijzen variëren hier van 90000Rp tot 200000Rp. Ben je geen cocktailfan dan kan je je nog steeds laten gaan op de waslijst sterke dranken en wijnen die ze hier hebben. Ik ga voor een tanqueray 10 Gin-Tonic (120000Rp), Larissa gaat (hoe kan het ook anders) voor een Mojito potatoehead (140000Rp) en Serf gaat voor een White russian (120000Rp). Het eten in Potatoehead is heel gevarieerd, ze hebben een heel verfijnde keuken waar verschillende topchefs staan uit verschillende landen. Sushi, local food maar ook de betere pasta’s en pizza’s. Ik neem de pizza met auberginepuree, spinazie, ricotta, rode chili, parmegiano en mergueze (160000Rp). Overheerlijk gewoon. En wat een lekkere combinatie!   

     De dag erna vertrek ik richting Padang bay. Daar kan je de fast-boat naar de Gili eilanden nemen. Ik boek een fancy resort (padang Bai Beach Resort) voor een nacht met het verjaardagsgeld dat ik van mijn liefste zusje gekregen had. Op de bus kop ik Lauren (UK) tegen en zij gaat dezelfde weg op. Ze heeft haar ontslag gegeven in Engeland en gaat werken en wonen op Gili Trawangan. Ik stel haar voor om in het resort te logeren. Aangezien ik 2 single beds had was dit ideaal. We delen de prijs en ik heb terug extra geld om elders een fancy resort te boeken. Lauren kende Padang Bay van haar vorige reizen dus ze nam me mee naar White Sands beach: echt Bounty eiland. Zooooo mooi!!! We zitten op het strand en zingen liedjes met een local band die aan het spelen is. Hippie all the way! 

    Wanneer we terug richting het resort gaan hoor ik in de verte Indonesische muziek. Io vraag aan een local meisje van waar dit komt en ze zei dat er een halfjaarlijkse ceremonie bezig was in de tempel. We nemen een kijkje en worden vriendelijk uutgenodigd door de pater familias om mee te vieren. We zien een kerel helemaal in trance gaan en hij lijkt wel bezeten door de duivel. Opeens valt hij ineen zoals een lappenpop. 3 mannen moeten hem wegdragen en gieten een emmer water over z’n hoofd. Hij komt bij en doet helemaal normaal, alsof er niets gebeurd was. Door al de gezangen en gebeden worden we allemaal een beetje emotioneel, de hinduistische rituelen zijn zo adembenemend dat je echt gevoelloos moet zijn om er niet door geraakt te worden. 

   Na de tempel trekken we richting het resort maar onderweg worden we tegengehouden door enkele locals op samen met hen op het strand offers te brengen, te bidden en nadien samen te eten. Ze geven ons gratis Bintangs en we eten vers geroosterde kip en bananen. Nadien wijden ze hun scooters, dit brengt geluk op de baan. Omdat we eigelijk niets verstaan van wat de mensen allemaal zeggen kuisen we ons schup af en gaan we echt richting het resort. Het is happy hour dus cocktails aan halve prijs. Onderweg kom ik Jaimy uit Antwerpen tegen. Hilariteit ten top wanneer we ontdekken dat we dezelfde familienaam hebben én gemeenschappelijke vrienden. We spreken af met haar en haar duikinstucteur om later op de avond iets te eten en drinken. 

 In Alola Café bestel ik de lekkerste inktvis die ik ooit gegeten heb. Damn!!! Zo mega zacht met een licht spicy tomaten-chili pesto. Na het eten trekken we richting Babylon bar waar een bandje rastafari muziek speelde. Na enkele cocktails en wat Gustavo Lima’s chechererete’s later komen de remmen los bij de Indonesiërs en valt hun verlegenheid weg. Superzalige nacht en heerlijke kater deze ochtend. Al een geluk dat het ontbijt super uitgebreid was: beetje cornflakes, beetje omelet, beetje spek, beetje fruitsalade, beetje donuts en koffiekoeken… ideaal om de kater te verteren en de boot (150000Rp) richting Gili Trawangan op te gaan. 

             Tot later, vanop het aardsparadijs!

Xxx Yomi xxX

 

Vrijdag: Kamakura & Jägermeister

Na al het zondigen van gisteren gaan we vandaag terug de spirituele toer op. Richting Kamakura, een kuststadje onder Tokyo & Yokohama waar de grote Boeddha staat.
Dit is de ideale daguitstap om de drukte van Tokyo even te ontvluchten.
We nemen de rechtstreekse trein vanuit Shinjuku naar Kamakura (Station Hase voor de boeddha). Geen hoge gebouwen meer, geen duizenden mensen rondom ons. En een stralende blauwe lucht.

Na het boeddha standbeeld bezoeken we de Hasederam tempel. Dit is volgens mij één van de mooiste tempels van groot Tokyo. Vooral z’n tuinen met kleine boeddha-beeldjes verscholen tussen het groen zijn prachtig.

Trainstop “Hase” hides a few mus-see places near Kamakura such as the Buddha-statue, Hase Shrine and it’s garden, Hase beach.

Vanaf de heuvel waar de tempel staat heb je een prachtig zicht op de baai van Hase. Gezien het mooie weer kunnen we het niet laten om even tot beneden aan het strand te gaan. Een verlaten strand, enkel gebruikt door surfers en vissers want Japanners gaan niet naar het strand. Bruin zien is not-done.

tanning is not done in Japan, windsurfing is.

Na een lichte lunch in een Hawaiaans-getint restaurantje nemen we de trein naar Kamakura-centrum. Ook hier staat nog een grote tempel, Tsurugaoka tempel volgens mijn Japanse tolk.

We lopen via Komachi-dori, een winkelstraat met typische Japanse winkels: stokjes, keramiek, softijs met pruimensmaak, rijstcrackers… Yes, die testen we snel even uit. Elks kiest op het zicht enkele crackers uit en we proeven allemaal. Niet te vreten gewoon! Enkel de strafste cracker van de hoop, met wasabi, valt nog mee omdat onze mond verdoofd is van de wasabi.
Moeten we blussen met een lekkere iced coconut Latté en een french toast met ijs dachten we. Heerlijk!

French toast with mango and ricotta

Na het vieruurtje gaan we nog snel even de echte tempel van Kamakura bezoeken. Ook hier weer mooie Japanse tuinen, vijvers met koi’s, en verscholen prieeltjes om je goden te vereren.

The Shrine and the gardens are located on a 5minute walk from Kamakura station. You can walk to the park walking trough the traditional Japanese shoppingstreet or by the pedestrian-only road

Op de terugweg naar huis gaan we even langs de supermarkt, vanavond eten we rustig boterhammetjes en drinken we groen bier, een beetje op ons lijn letten nietwaar?
Om 12u vieren we Mariko’s verjaardag met een flesje Jägermeister en de après-ski megamix van YouTube. Vette party in het kleine appartement tot de vroege uurtjes.
De oude vrouwen blijven vandaag dus rustig in de buurt plakken, terwijl Tessa al onderweg is naar Akihabara. Klaar om helemaal (hopelijk enkel figuurlijk) te verdwalen in Tokyo.